Proteïnedieet

Meestal is ze een gevolg van een onevenwicht tussen:

• onvoldoende lichaamsbeweging
• een te calorierijke voeding.

De ‘calorie’ is een meeteenheid voor de hoeveelheid energie die door voeding wordt geleverd.

• Man: 2.300- 2.400 Kcal/d
• Vrouw: 1.700-1.800 Kcal/d

Het verschil tussen mannen en vrouwen lijkt na de leeftijd van 65 jaar kleiner te worden.

Zwaarlijvigheid en overgewicht zijn de laatste decennia een volksgezondheidsprobleem geworden, dat alle sociale groepen en alle leeftijden treft. Door deze toename van zwaarlijvigheid werden er veel diëten op punt gesteld.
Patiënten zijn op zoek naar aanzienlijk en snel gewichtsverlies, zonder zich altijd te realiseren dat doe-het-zelf diëten zeer gevaarlijk kunnen zijn voor hun gezondheid. Ze kunnen immers leiden tot voedingstekorten die gepaard gaan met de ontwikkeling van metabole disfuncties.
Het woord dieet, afgeleid van het Griekse ‘dìaita’ betekent letterlijk ‘levenswijze’, een dieet moet dus aangepast en gepersonaliseerd zijn voor elke persoon, voor elke pathofysiologische toestand.
Een correct voorschrift moet dus rekening houden met de mate waarin de patiënt zich aan het voorgestelde schema kan houden en aangepast zijn aan zijn hedendaagse levensstijl: zo kan het wegen en doseren van alle voedingsmiddelen of het tellen van calorieën bijvoorbeeld lastig zijn. Het kan leiden tot een gebrek aan motivatie, waardoor de verloren kilo’s er zo weer aankomen.

Het proteïnedieet is ontstaan als een alternatieve dieetstrategie gebaseerd op een degelijke wetenschappelijke basis en uitgevoerd onder nauwgezet medisch toezicht.

De wetenschappelijke principes van dit dieet (snel en psychofysisch welzijn) zijn eenvoudig: de verminderde calorie-inname uit suikers dwingt het lichaam om zijn eigen vetten als energiebron te gebruiken, die om te kunnen worden gebruikt eerst moeten worden omgezet in ketonlichamen (aceton, azijnacetaat en 3-β-hydroxy-butyraat).

Dit verschijnsel heet ‘ketose’ en treedt ook op wanneer iemand vast. De hersenen zijn het eerste orgaan dat zich aanpast aan het gebruik van deze metabolieten: het dieet wordt dan ook volgehouden zonder honger en met een gevoel van psychofysisch welzijn.

De patiënt gaat achtereenvolgens over van een strenge dieetfase, waarin uitsluitend maaltijdvervangers en groenten worden gebruikt, naar een dieetfase waarin een maaltijd met proteïnerijke voedingsmiddelen wordt geïntroduceerd.
De strenge fase wordt vooral aanbevolen voor mensen met veel overgewicht en om sneller gewicht te verliezen. Bij deze behandeling vindt de proteïne-opname alleen plaats door de consumptie van ‘speciaal’ proteïnevoedsel, waardoor een volledige controle van de verbruikte calorieën wordt gegarandeerd, zonder dat er voedsel moet worden afgewogen en met een stabiele ketogenese. Naast deze voedingsmiddelen zijn koolhydraatarme groenten zoals selderij, champignons, komkommer, waterkers, radijs, groene sla, aubergine, snijbiet, broccoli, bloemkool, spruitjes, augurk (zonder toegevoegde suiker), courgette, spinazie, sojascheuten, veldsla, zuring en paprika onbeperkt toegestaan. 

In de gemengde fase kunnen, bij een van de twee hoofdmaaltijden, ‘normale’ proteïnerijke voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong worden gegeten (vlees, vis) en meer gevarieerde groenten. Deze fase kan gunstig zijn na een periode van streng diëten, of als eerste stap voor wie op zoek is naar een gediversifieerder en flexibeler programma. In deze voedingsstrategie ligt het gehalte aan suiker en vetten iets hoger terwijl dezelfde basiselementen en voordelen van het strikte dieet worden behouden. Het gewichtsverlies verloopt minder snel en de beperking van het hongergevoel is minder radicaal. In deze versie is het noodzakelijk het protocol correct te volgen, want als je je niet aan de aanbevolen doses houdt, raak je makkelijk uit ketose.
Voor de proteïnerijke voeding kan worden gekozen uit:
rundvlees, bresaola, mager varkensvlees, kip of kalkoen, rauwe ham of ontvette gekookte ham.
Vis: kabeljauw, zeebrasem, ansjovis, zeebaars, inktvis, hondshaai, zwaardvis, baars, inktvis, tong, tonijn, forel, ...
Als bijgerecht kan je bij elke maaltijd de voor het klassieke dieet voorziene groenten zonder hoeveelheidsbeperking toevoegen. Je kan ook enkele groenten met een iets hoger suikergehalte toevoegen, tot maximaal 180 gram, zoals asperges, aubergines, artisjokken, spruitjes, tomaten, gele en rode paprika's, rapen, paardenbloem, gele pompoen.

De patiënt neemt terug voedingsmiddelen met koolhydraten en insuline met lage stimulatie op in zijn voeding, terwijl maaltijdvervangers geleidelijk wegvallen en worden vervangen door voedsel. Deze fase is de belangrijkste om de verkregen resultaten op middellange en lange termijn te behouden, het ‘jojo-effect’ te vermijden en zich in een gezonde omgeving opnieuw aan te passen aan een volledige en gevarieerde voeding. Eerst wordt er fruit geïntroduceerd (behalve bananen en druiven) en alle groenten, vervolgens peulvruchten (bonen, kikkererwten, linzen, groene erwten, bonen), zetmeelhoudende producten (aardappelen, ...) en ten slotte granen.

Zodra het gewenste gewicht is bereikt, werken we aan het voedingsevenwicht, dat wil zeggen aan de combinatie van een voeding van het mediterrane type en een gepersonaliseerde sportbeoefening.

Het is belangrijk te onthouden dat het aangewezen is voedingssupplementen te combineren met eiwitrijke voedingsmiddelen, om alle essentiële voedingsstoffen in voldoende hoeveelheden te garanderen.
De keuze van het type behandeling en de te bereiken doelstellingen moeten altijd worden beoordeeld door een gespecialiseerde arts, specifiek voor de persoon in kwestie.

Het Oxyform-laboratorium dat zich in deze medische benadering integreert, stelt je dus een geïndividualiseerd programma voor met een arts die deskundig is op het vlak van het proteïnedieet.
Tijdens je medische teleconsultatie zal je arts je eetgewoonten analyseren via een grondige voedingsbeoordeling.