• Chronische vermoeidheid door tekort aan micronutriënten
• Auto-immuunziekten door het niet herkennen of verwarren van IgG met auto-antistoffen, wat op de duur leidt tot een min of meer belangrijke vernietiging van onze eigen weefsels
• Leveroverbelasting: de lever is de eerste filter na de dunne darm en wordt dus snel overbelast. Als zijn eliminatiecapaciteit wordt overschreden, wordt er een ‘verstopping’ van de weefsels vastgesteld.
• Depressie als gevolg van onvoldoende secretie van serotonine, waarvan 90% wordt gesynthetiseerd in de wand van de dunne darm in fysiologische toestand.
• Intestinale dysbiose, die een oorzaak kan zijn, maar vooral een belangrijk gevolg van intestinale hyperpermeabiliteit.
Het is deze dysbiose die verantwoordelijk is voor de toename van spijsverteringsontstekingspathologieën, frequente bacteriële en schimmelinfecties.
De doorgang van de proteïnen door een hyperpermeabele darm zou ook een van de oorzaken van autisme zijn. Verhoogde serumniveaus van zonuline wijzen op intestinale hyperpermeabiliteit bij autistische patiënten